Σαλάτα με ζυμαρικά (βίδες), λαχανικά, φέτα και ελιές

Σαλάτα με ζυμαρικά (βίδες), λαχανικά, φέτα και ελιές

Τηγανίτες με κολοκυθάκια και κίτρινα τυριά

Τηγανίτες με κολοκυθάκια και κίτρινα τυριά

Τηγανίτες νόστιμες και εύκολες στην παρασκευή τους με  κολοκυθάκια.

Τα φρέσκα, τρυφερά κολοκυθάκια είναι ένα υλικό εύκολο στη διαχείρισή του, που προσφέρεται για πολλές παρασκευές.

Τα καρυκεύματα και η επίδρασή τους στην υγεία μας

 

Τα καρυκεύματα και η επίδρασή τους υγεία μας

Τα καρυκεύματα έχουν σκοπό να δυναμώνουν το φυσικό άρωμα του φαγητού και να ολοκληρώνουν τη γεύση, χωρίς να την επισκιάζουν ή να την αλλοιώνουν.

Πέραν όμως από τις επιδράσεις τους στη γεύση και το άρωμα του φαγητού μας, επιδρούν παράλληλα και στην καλή λειτουργία του οργανισμού μας.

Ο βαθμός όμως αυτής της επίδρασης περιορίζεται, όταν τα καρυκεύματα, που χρησιμοποιούμε, είναι αποξηραμένα σε σχέση με αυτήν, όταν είναι φρέσκα.

Σαλάτα γίγαντες με κρεμμύδια και μαϊντανό

 

Σαλάτα γίγαντες με κρεμμύδια και μαϊντανό

Μουστοκούλουρα με σουσάμι

 

Μουστοκούλουρα με σουσάμι

Πως θα βράσουμε σωστά τα μακαρόνια - Βράσιμο ζυμαρικών

 

Πως θα βράσουμε σωστά τα μακαρόνια - 

Βράσιμο ζυμαρικών

Μπορεί το βράσιμο των ζυμαρικών να φαίνεται μια απλή και εύκολη διαδικασία και ίσως να είναι, δεν παύει όμως να έχει τα δικά του μικρά μυστικά, ώστε το αποτέλεσμα να είναι το επιθυμητό, αυτό που θα μας κάνει πραγματικά να τα απολαύσουμε.

Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες, όπως η ποιότητα των ζυμαρικών, το αλεύρι, που χρησιμοποιήθηκε για την παρασκευή τους, η ποσότητα του νερού, μέσα στο οποίο θα τα βράσουμε, η διαδικασία που θα ακολουθήσουμε, καθώς και άλλοι, οι οποίοι θα επηρεάσουν την επιτυχία ή μη της όλης προσπάθειας.

Βασικά το βράσιμο των μακαρονιών απαιτεί μια σειρά από προσεκτικές και σχολαστικές εργασίες.

Ας τις δούμε:

Μικρά τσουρέκια για τα παιδιά στο σχολείο

 

Μικρά τσουρέκια για τα παιδιά στο σχολείο

Το τσουρέκι είναι μια λαχταριστή γλυκιά λιχουδιά, που την αγαπούν μικροί και μεγάλοι.

 Τα σχολεία έχουν ανοίξει και οι γονείς θα αναρωτιούνται συχνά τι κολατσιό να δώσουν στα παιδιά τους.

Τα μικρά σπιτικά τσουρέκια είναι μια πολύ καλή λύση.

Η διαδικασία παρασκευής τους δεν είναι μια επίπονη προσπάθεια.  Απαιτεί μόνο λίγο παραπάνω χρόνο, καθώς μεσολαβούν τα στάδια αναμονής για το φούσκωμα της ζύμης.

Μπορούμε όμως να παρασκευάσουμε αρκετά τσουρεκάκια, κάποια από αυτά να τα αποθηκεύσουμε στην κατάψυξη και να τα αποψύχουμε, όταν το θελήσουμε.

Αγκινάρα, ένα φάρμακο στην κουζίνα μας

 

Αγκινάρα, ένα φάρμακο στην κουζίνα μας 

Θεματικό αφιέρωμα

Άλλοι τη λατρεύουν και άλλοι δεν θέλουν ούτε να τη δουν.

Όμως η αλήθεια είναι ότι, αυτό το φυτό με τα βαθυπράσινα μεγάλα φύλλα, το ευθυτενές κοτσάνι και τα αγκαθωτά άνθη κρύβει ένας θησαυρό μέσα του.

Μουσταλευριά με κρασί και καρύδια

 

Μουσταλευριά με κρασί και καρύδια

Μούστος είναι ο χυμός που παράγεται από τη σύνθλιψη των σταφυλιών, λευκών ή κόκκινων.

 

Η μουσταλευριά είναι ένα γλυκό επιδόρπιο, που γίνεται από τον μούστο των σταφυλιών, αφού προηγουμένως τον βράσουμε, τον ξαφρίσουμε και τον σουρώσουμε.

Τη γλυκιά της γεύση την οφείλει καθαρά και μόνο στα σάκχαρα των σταφυλιών.

Φάβα με ελιές και χυμό λεμονιού

Φάβα με ελιές και χυμό λεμονιού

Η φάβα είναι ένα Ελληνικό παραδοσιακό πιάτο, που προσφέρεται συνήθως ως ορεκτικό ή συνοδευτικό.

Στην Ελλάδα παρασκευάζεται από το όσπριο λαθούρι, του οποίου η διατροφική αξία είναι πολύ μεγάλη.

 Μεταξύ άλλων, αποτελεί σημαντική πηγή φυτικών ινών και πρωτεϊνών, βοηθάει στην καλή λειτουργία του εντέρου, προστατεύει από τον καρκίνο και βοηθάει στη διατήρηση των επιπέδων του σακχάρου και της χοληστερόλης του αίματος.

Διαβάζοντας τη συνταγή, θα διαπιστώσετε ότι, παρασκευή της είναι πολύ απλή και εύκολη.

Μανιτάρια γεμιστά με μπέικον και κίτρινα τυριά

Μανιτάρια γεμιστά με μπέικον και κίτρινα τυριά

Τα καλλιεργημένα μανιτάρια είναι ένα υλικό, που θα το βρούμε σε όλα τα σούπερ μάρκετ.

Είναι διατηρημένα σωστά κάτω από υγιεινές συνθήκες, γι' αυτό και δεν διατρέχουμε κανένα κίνδυνο, όταν τα χρησιμοποιούμε.

Τα διατηρούμε στο ψυγείο, αφού αφαιρέσουμε την πλαστική μεμβράνη περιτυλίγματος και τα καταναλώνουμε σε 3-4 ημέρες το αργότερο.

Τα μανιτάρια είναι μια τροφή πολύ πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και παράλληλα πολύ φτωχή σε θερμίδες, αρκεί να μαγειρεύονται σωστά.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι, τα 100 γρ. μανιτάρια περιέχουν μόνο 14 θερμίδες.

Σπανακόπιτα με ποικιλία τυριών, χωρίς αυγά

Σπανακόπιτα με ποικιλία τυριών, χωρίς αυγά

Η σπανακόπιτα είναι μια πολύ δημοφιλής παραδοσιακή πίτα της Ελληνικής κουζίνας.

Θα τη συναντήσουμε με διάφορες μικροπαραλλαγές, όσον αφορά τη σύνθεση των υλικών της, αλλά πάντα μαζί με την αξεπέραστη φέτα, το παραδοσιακό Ελληνικό τυρί.

Στη συνταγή αυτή χρησιμοποίησα μια ποικιλία τυριών, με εξέχουσα φυσικά τη φέτα και επιπλέον ανθότυρο και κεφαλογραβιέρα.

Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό, μια πίτα πολύ νόστιμη και λαχταριστή.

Από επιλογή δεν χρησιμοποίησα αυγά, καθώς προτίμησα να υπερτονίσω τη γεύση των τυριών.

Αφράτα στήθη κοτόπουλου στο φούρνο με πατάτες λεμονάτες

Αφράτα στήθη κοτόπουλου στο φούρνο με πατάτες

Το κοτόπουλο είναι ένα αγαπημένο υλικό στη μαγειρική.

Αρκετά εύκολο στη διαχείρισή του δημιουργεί νόστιμα πιάτα, που αγαπούν πολύ τα παιδιά, αλλά και οι μεγαλύτεροι.

Τα φιλέτα κοτόπουλου μαρινάρονται με καρυκεύματα και μουστάρδα, ψήνονται στο φούρνο και γίνονται εξαιρετικά αφράτα και ζουμερά.

Συνοδεύονται με πατάτες λεμονάτες στο φούρνο 

Το ψωμί και η ιστορία του από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα

 

Το ψωμί και η ιστορία του

 από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα

Το ψωμί, αγαπημένο και λατρεμένο, 
αποτελεί τη βάση της διατροφής όλων των ανθρώπων ανά χιλιετίες τώρα, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα.

Παρασκευασμένο σε διάφορους τύπους και ποικιλίες είναι το μοναδικό τρόφιμο, που βρίσκεται διαρκώς πάνω στο τραπέζι μας και συνοδεύει κάθε γεύμα μας.

Μια ιστορική διαδρομή από τα βάθη της αρχαιότητας μέχρι σήμερα αναδεικνύει τη μεγάλη σημασία και αξία του στη διατροφή των ανθρώπων.

Δυστυχώς δεν υπάρχουν σαφείς αποδείξεις για το πότε έγινε η γνωριμία του ανθρώπου με το σιτάρι και στη συνέχεια με το ψωμί.

Το σίγουρο είναι ότι τα ίχνη της ιστορίας του ψωμιού χάνονται όχι απλώς στα βάθη των αιώνων, αλλά και των χιλιετιών.

Φανταζόμαστε ότι οι πρωτόγονοι άνθρωποι, όταν έπαψαν να τρώνε τους σπόρους του σιταριού ωμούς, άρχισαν να τους αλέθουν με τα μέσα που διέθεταν, μετατρέποντάς τους σε αλεύρι και βράζοντάς τους σε χυλό.

Με το πέρασμα των αιώνων άρχισαν να ψήνουν αυτό τον χυλό σε πυρωμένες πέτρες, φτιάχνοντας τον πρόγονο του σημερινού ψωμιού. Έχουν βρεθεί δείγματα πρωτόγονου ψωμιού σε οικισμούς της λίθινης εποχής στην Κεντρική Ευρώπη, ενώ σε αιγυπτιακούς τάφους έχουν διασωθεί υπολείμματα ψωμιού ηλικίας 3.500 χρόνων.

Η εξέλιξη του ψωμιού

Φαίνεται ότι οι πρώτοι αρτοποιοί στον κόσμο είναι οι Αιγύπτιοι. Είχαν φτιάξει αλευρόμυλους, ποδοζυμωτήρια και φούρνους, όπου έψηναν καρβέλια σιταρένια και κριθαρένια.

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν εκείνοι που το εξέλιξαν σε γεύση και ποικιλία και που ανέπτυξαν την τέχνη της αρτοποίησης. Στην Κλασική εποχή λέγεται ότι απολάμβαναν 72 είδη ψωμιού. Το ψωμί το παρασκεύαζαν σε οικιακούς μύλους και αποτελούσε μαζί με το λάδι και το κρασί βασικό είδος διατροφής, αλλά και αγαθό που προσφέρονταν στους θεούς, με πρώτη απ' όλους τη Δήμητρα - δωρήτρια και προστάτιδα του σπουδαίου αυτού αγαθού.

Οι Ρωμαίοι γνώρισαν την αρτοποιητική τέχνη μέσω των Ελλήνων και οργάνωσαν αρτοποιεία σε βιοτεχνική βάση, εκτός από τους οικιακούς φούρνους. Από τους Ρωμαίους το ψωμί διαδόθηκε σ' όλη την Ευρώπη.

Κατά την περίοδο του Μεσαίωνα, άρχισε να αναπτύσσεται το επάγγελμα του αρτοποιού, φτάνοντας τον 18ο αιώνα να αποτελεί μία από τις σημαντικότερες, καλύτερα οργανωμένες και αυστηρά κλειστές επαγγελματικές συντεχνίες, που προστάτευαν με ζήλο τα μυστικά του επαγγέλματος.

Αλλά και στο Βυζάντιο, το ψωμί αποτελούσε το βασικό είδος διατροφής, ενώ διατηρούσε και το αρχαίο του όνομα, όπως μαρτυρούν κείμενα Βυζαντινών συγγραφέων. Οι Βυζαντινοί διακρίθηκαν ιδιαίτερα στο ψιλό κοσκίνισμα, το οποίο έκαναν με ψιλό, μεταξωτό κόσκινο. Οι ποικιλίες ψωμιού ήταν επίσης πολλές και μάλιστα ανάλογα με τη σύνθεσή τους τρώγονταν και από την ανάλογη κοινωνική τάξη.

Αργότερα κατά τον 19ο αιώνα, άρχισαν να χρησιμοποιούνται πια μηχανοκίνητα ζυμωτήρια, για να φτάσουμε σήμερα στη βιομηχανοποιημένη παραγωγή ψωμιού.

Αλλά παρά τις ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις και τις νέες μεθόδους παρασκευής, το νόστιμο και καλό ψωμί εξακολουθεί να είναι αυτό που παρασκευάζεται με τέχνη και μεράκι από αρτοποιούς με πείρα και ικανότητα.

Το ψωμί στην αρχαία Ελλάδα

Ψωμιά και γλυκίσματα, φτιαγμένα με έμπνευση και σε εντυπωσιακή ποικιλία, μπορούσε να βρει κάποιος στους φούρνους της αρχαίας Ελλάδας. Έχουν διασωθεί αρκετές πληροφορίες σε συγγράμματα, αλλά και ευρήματα, που μαρτυρούν τον πλούτο των ψωμιών που γεύονταν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.

Ενδεικτικά αναφέρουμε: 

Ο ζυμίτης από λευκό αλεύρι μη πιτυρούχο με προσθήκη μαγιάς, ψημένο στον φούρνο, 

ο σποδίτης από λευκό αλεύρι, ψημένο στη χόβολη, 

ο άλφιτος από κριθάρι, 

ο σεμιγδαλίτης από λευκό σιτάλευρο εκλεκτής ποιότητας, 

ο εξ ολύρων από αλεύρι κριθαριού ή βρώμης, 

ο εκ λίψων από λευκό αλεύρι σίκαλης, 

ο χονδρίτης από χοντρό σιτάλευρο, 

ο εκ μελίνων από άλευρα οσπρίων, 

ο λευκιθίτης από λεπτό αλεύρι και κρόκους αυγών, 

ο πυραμούς από αλεύρι σησαμιού και μέλι, 

ο βρατίμης από πιτυρούχα άλευρα, 

ο κοιλαστής κριθαρένιο ψωμί με υπόξινη γεύση και πολλά άλλα είδη. 

Αλλά και τα γλυκίσματα με βάση το αλεύρι, όπως: 

ο ορίον με τηγανισμένα φύλλα ζύμης με αυγά σαν τις γνωστές μας δίπλες, 

η μελιτούτα, μείγμα αλευριού, μελιού και γάλακτος, 

το σησαμούς σαν το παστέλι, 

ίστρια σαν τις δικές μας πάστες και πολλά άλλα.

Πηγή: Περιοδικό "Πρακτική" τ. 159/1994