Καλλιέργεια αρωματικών φυτών στο σπίτι: (Μέρος 2o) Δυόσμος - Φασκόμηλο - Μέντα

 

Θεματικό αφιέρωμα : Καλλιέργεια αρωματικών φυτών στο σπίτι

Μέρος 2ο

Η σύγχρονη μαγειρική επιβάλει τη χρήση φρέσκων αρωματικών στην κουζίνα. 

Είναι γεγονός ότι τα φρέσκα αρωματικά υπερέχουν έναντι των αποξηραμένων στο άρωμα και τη γεύση, καθώς μεγάλο μέρος αυτών χάνεται κατά τη διάρκεια της αποξήρανσής τους. Επιπλέον ένα σημαντικό μέρος των βιταμινών και των ανόργανων αλάτων, που περιέχουν, χάνεται.

Ο δυόσμος, η μέντα, η μαντζουράνα και πολλά άλλα είναι φυτά, που μπορούμε να τα καλλιεργήσουμε εύκολα και χωρίς πολλές φροντίδες στο μπαλκόνι μας ή στον κήπο μας και καθημερινά να απολαμβάνουμε τη φρεσκάδα και το πλούσιο άρωμά τους.

 Δυόσμος

Οι αρχαίοι Έλληνες θωρούσαν τον δυόσμο σαν μαγικό βότανο.

Αλλά και σε πολλούς άλλους αρχαίους πολιτισμούς απέδιδαν στον δυόσμο μαγικές ιδιότητες. Οι Ασσύριοι και οι Βαβυλώνιοι τον χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση της οκνηρίας του στομάχου και οι Εβραίοι ως τονωτικό. 

Το αιθέριο έλαιό του έχει διεγερτικές, τονωτικές, καρδιοτονωτικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες. Τον χρησιμοποιούμε στη δυσπεψία, στους πόνους στο στομάχι και στο έντερο, στις γαστρικές μολύνσεις, στην αεροφαγία και στα φουσκώματα.

Είναι ένα πολυετές φυτό με ιδιαίτερο άρωμα, που καλλιεργείται για τις γαστρονομικές και θεραπευτικές του ιδιότητες.

Στη μαγειρική τον χρησιμοποιούμε κυρίως σαν καρύκευμα για σάλτσες, αλλά είναι νόστιμος και ψιλοκομμένος σε σαλάτες. Το εκχύλισμά του χρησιμοποιείται και σε καραμέλες μέντας.

Ο δυόσμος είναι κατάλληλος για ζαρντινιέρα παραθύρου. Πρέπει να φυτεύεται μόνος του στις γλάστρες, καθώς οι άτακτες ρίζες του σύντομα θα πνίξουν κάθε άλλο φυτό. Πολλαπλασιάζεται εύκολα με μια ριζωμένη καταβολάδα, που φυτεύεται σε βάθος 5 εκ. στο χώμα αργά την άνοιξη. Χρειάζεται τακτικό πότισμα και αρκετό ήλιο.

Φασκόμηλο

Κανένα άλλο φυτό δεν έχει γνωρίσει τόση δόξα ανά τους αιώνες, όσο το φασκόμηλο. Οι Γαλάτες, όπως και οι άλλοι λαοί της αρχαιότητας, το θεωρούσαν θαυματουργό, ικανό να θεραπεύσει κάθε πάθηση.

Το φασκόμηλο έχει διατηρήσει τη φήμη του και στις μέρες μας. Είναι εξαιρετικό τονωτικό του πεπτικού και του νευρικού συστήματος, τονώνει τις λειτουργίες του στομαχιού και του συκωτιού, ανακουφίζει από τους πόνους και τη ναυτία. Είναι αντιπυρετικό, αναλγητικό και ανακουφίζει από τον πονόδοντο, τα στοματικά έλκη, τους κολικούς, την αμυγδαλίτιδα κ.ά.

Καλλιεργείται σ' όλο τον κόσμο ως αρτυματικό και θεραπευτικό φυτό. Τα φύλλα και τα άνθη του βγάζουν μια έντονη μυρωδιά, που όσο αποξηραίνεται το φυτό, χάνεται.

Το φασκόμηλο δίνει ένταση στη γεύση των λαχανικών, ιδιαίτερα στις ντομάτες και τις πατάτες, καθώς και στο φρέσκο χοιρινό. 

Είναι ένα θαμνοειδές φυτό ύψους 50 εκ. περίπου, που φύεται σε διάφορα σημεία της μεσογειακής λεκάνης. Μπορεί να αναπτυχθεί σε γλάστρα με καλή αποστράγγιση και να τοποθετηθεί σε ηλιόλουστη ή ημισκιερή θέση στο μπαλκόνι ή την αυλή. 

Το πότισμά του πρέπει να προσεκτικό, 1 φορά την εβδομάδα την άνοιξη και το φθινόπωρο και 2-3 φορές το καλοκαίρι.

Μέντα 

Η μέντα είναι ένα πολυετές αρωματικό φυτό συγγενικό με το δυόσμο. Προέρχεται από την περιοχή της Ασίας και της ευρύτερης Μεσογείου. 

Γνωστή ακόμη από την αρχαιότητα την χρησιμοποιούσαν τόσο οι αρχαίοι Έλληνες, όσο και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και οι Ρωμαίοι για τις ιδιότητές της στην ανακούφιση προβλημάτων του στομαχιού, όπως η δυσπεψία. 

Έχει πλούσιες φαρμακευτικές και θεραπευτικές ιδιότητες, που προέρχονται κυρίως από τα αρωματικά αιθέρια έλαια, που περιέχει.

Τ αφέψημα της μέντας είναι ένα άριστο χωνευτικό, που ανακουφίζει αμέσως από τη δυσπεψία. Ρίχνουμε λίγα φυλλαράκια της μέντας μέσα σε βραστό νερό, τα αφήνουμε για 7-10 λεπτά και στραγγίζουμε. Όπως όμως ισχύει για τα περισσότερα βότανα, δεν πρέπει να υπερβάλλουμε στην κατανάλωσή της.

Η μέντα χρησιμοποιείται τόσο στη μαγειρική, όσο και στη ζαχαροπλαστική, αλλά με μέτρο καθώς το πολύ έντονο άρωμά της επισκιάζει τα υπόλοιπα υλικά.

Η καλλιέργειά της είναι πολύ εύκολη. Πολλαπλασιάζεται και απλώνεται στο έδαφος πολύ εύκολα χάρη στο αναπτυγμένο ριζικό της σύστημα. Αγαπάει το πλούσιο και υγρό χώμα, καθώς και τον ήλιο. Τον χειμώνα το φυτό χάνεται, όπως και ο δυόσμος, αλλά την άνοιξη βγαίνουν καινούργια φυτά από τις ρίζες της, που διατηρούνται στο χώμα.

Διαβάστε εδώ το - Μέρος 1ο